Decydując się na przeprojektowanie identyfikacji wizualnej w duchu minimalizmu, coraz ciężej jest uzyskać atrakcyjny efekt. Mimo, że koncepcja ta nie przestaje być kusząca, trzeba się z nią obchodzić w sposób ostrożny i przemyślany. Interesującym przykładem na wydobycie z prostych form sensownej symboliki jest rebranding Walencjańskiego Instytutu Kultury.
Institut Valenciá de Cultura funkcjonujący do tej pory pod nazwą CulturArts jest jednostką podległą rządowi Walencji mającą za zadanie promocję wydarzeń kulturalnych na terenie wspólnoty autonomicznej Walencji. Ponieważ jednak sama nie miała już zbyt atrakcyjnego oblicza w oczach odbiorców, zdecydowano się przeprowadzenie kompleksowego rebrandingu. Działania nad odświeżeniem marki powierzono między innymi agencji Nueve, która przygotowała nowe logo i identyfikację wizualną omawianego podmiotu.
Zaprojektowany od nowa symbol jest utrzymany w bardzo prostej formie i składa się z sygnetu imitującego literę „C” oraz logotypu z nazwą jednostki. Autorzy nie zdecydowali się na wykorzystanie w podstawowej wersji żadnego dodatkowego koloru oprócz jedynie czerni i bieli. Aby w takim przypadku uzyskać dzisiaj atrakcyjny efekt, trzeba mieć naprawdę dobry pomysł. Myślę, że studio Nueve wybrnęło poniekąd z trudnej sytuacji prezentując interesujące i nienaciągane tłumaczenie stworzonego wzoru.
Oczywiście w pierwszej kolejności sygnet ukształtowany na literę „C” nawiązuje do słowa „cultura”, co jest rzeczą naturalną i chyba dla każdego zrozumiałą. Jednak to nie wszystko, bo jak się okazuje, sama forma litery oraz wypełniający ją wzór złożony z linii, również nie są przypadkowe. Układ tych elementów ma nawiązywać do planu starożytnego teatru, który przyjmował bardzo podobny kształt.
Dlaczego akurat teatr? Osobiście wydaje mi się, że jest to jedno z bardziej naturalnych skojarzeń jakie przychodzą na myśl słysząc słowo „kultura”. Jednak zdecydowanie ważniejsze jest w tej sytuacji tłumaczenie twórców. Podczas poszukiwania wspólnego mianownika dla muzyki, śpiewu, tańca, aktorstwa, a także innych aspektów kultury, doszli oni do wniosku, że historycznie wszystkie te dziedziny spotykają się w teatrze. W dalszej analizie pojawił się jego budynek, fizyczna forma, a w końcu plan architektoniczny przyjmujący kształt litery „C”. I tak oto narodził się sygnet, który uzupełniony logotypem, stał się nowym logo Institut Valenciá de Cultura. Jak widać na ilustracjach może on funkcjonować w pełnej wersji, jak i w formie uproszczonej – bez logotypu. Szkoda tylko, że w przypadku wykorzystania jedynie sygnetu, nie pojawia się wraz z nim kreska po prawej stronie. Wydaje mi się ona nie tylko estetycznie wkomponowanym elementem oddzielającym symbol od typografii, ale także zaznaczeniem teatralnej sceny.
Wraz z nowym znakiem zaprezentowane zostały również zalążki nowej identyfikacji. Chociaż na przedstawionych wizualizacjach nie widać zbyt wiele nowej koncepcji, odnoszę wrażenie, że jest już na nią jakiś pomysł. Przyjęta kolorystyka uzupełniająca ożywa czarno-białą konstrukcję, a dodatkowo niesie oczywiście potencjał związany z kreowaniem poszczególnych dziedzin kultury pod skrzydłami Instytutu, czy też jego departamentów. Można się zastanawiać jedynie, czy przyjęte odcienie nie są zbyt kontrastowe w bezpośrednim zestawieniu. Nie wyglądają one co prawda źle, lecz odnoszę wrażenie, że przy tych wartościach będzie trzeba je wykorzystywać stosunkowo niezależnie od siebie. Bezpośrednie ich łączenie może nie dać zbyt estetycznego efektu.
Uważam, że nowe logo Walencjańskiego Instytutu Kultury, to dobry, przejrzysty znak z ciekawą i sensowną symboliką. Miło jest zobaczyć minimalistyczny projekt, który niesie ze sobą coś więcej, niż tylko techniczną estetykę. Chociaż odniesienia do teatru na pierwszy rzut oka mogą nie być oczywiste, to sądzę, że po ich zaprezentowaniu stają się dobrze widoczne i nie odnosi się wrażenia „nabijania w butelkę”. Niedosyt pozostaje jedynie po skromnym zestawie grafik obrazujących koncepcję całego systemu wizualnego. Po obejrzeniu tego logo chce się jednak zobaczyć coś więcej i mam nadzieję, że wkrótce będzie nam to dane, bo początek zapowiada się interesująco.
Źródła: graffica.info, Institut Valenciá de Cultura, Nueve
