Drugi największy na świecie operator telekomunikacyjny zaprezentował odświeżone logo i identyfikację wizualną. Vodafone przy podjętym przeprojektowaniu zdecydował się na powrót do wcześniejszych lat, co przyniosło efekt w postaci płaskiego, prostego wzoru. Wielu osobom wyda się on pewnie nowością, ale zerkając na ewolucję logo tej marki, raczej nie można go takową nazwać.
Vodafone zmieniało już swój znak kilkukrotnie. Od 1997 roku korporacja konsekwentnie kreuje jednak swoją wizualną tożsamość w oparciu o prostą łezkę. Ulegała ona pewnym modyfikacjom, a największa dokonała się w 2005, kiedy zastosowano wiele wizualnych efektów w celu uwypuklenia symbolu. Mimo że pojawiły się modne wtedy gradienty, trzeba przyznać, iż projekt został wykonany na wysokim poziomie i z dużym poszanowaniem dla estetyki. Szczerze mówiąc odnoszę wrażenie, że spokojnie mógłby być nadal wykorzystywany, lecz operator postanowił inaczej.
Jego nowe logo zapewne przez wielu, zwłaszcza mniej zorientowanych w temacie komentatorów, zostanie okrzyknięte „kolejnym nijakim spłaszczeniem”, czy bezmyślnym uleganiem panującej modzie. Rzeczywiście aktualnie wiele marek podąża w stronę prostoty, co, jak widzę dla niektórych wydaje się męczące i coraz mniej wyróżniające. W tym kontekście oczywiście można zastanawiać się nad sensownością zmiany Vodafone, ale trzeba uwzględnić również dwa inne aspekty. Po pierwsze – prostota naprawdę sprzedaje się lepiej i łatwiej dzięki niej uzyskać estetyczny efekt. Ludzie lubią mieć do czynienia z estetycznymi utworami. Po drugie – nie bez znaczenia pozostaje kontekst historyczny. Lifting opisywanej marki jest tak naprawdę powrotem do tego co było, a jak się teraz okazuje, zostało przerwane w 2005 roku. Czy zatem przeprojektowana łezka, to tylko podążanie za trendami? W moim odczuciu bardziej nim było wprowadzenie poprzedniego znaku przed dwunastoma laty. Aktualnie mamy do czynienia jedynie z korektą kierunku i powrotem na pierwotny kurs.
Wraz ze znakiem pojawiły się także zalążki nowej identyfikacji, cechującej się prostą koncepcją – wykorzystywaniem charakterystycznego kształtu, przedstawionego w barwach logo. W większości przypadków wygląda to prosto i estetycznie, ale też bez szału. Niestety pojawia się kilka sytuacji, gdzie względnie pozytywny odbiór burzony jest przez dużą nieczytelność. Mam tutaj na myśli przykładowe reklamy, w których linie łezki, ale również tekst i logo, gubią się na tle użytych fotografii. Nałożenie tych elementów w taki sposób wygląda po prostu źle.
Vodafone, jak wiele innych marek, postawiło na prostotę i pozbyło się efektownego, wypukłego logo. Czy ten zabieg był konieczny? Trudno powiedzieć. Myślę, że dotychczasowy wzór poradziłby sobie jeszcze przez długi czas, ale powrotu do wcześniejszej stylistyki też nie zamierzam negować. Jest to przeproszenie się ze sprawdzoną, estetyczną formą, funkcjonującą już wcześniej. Szkoda tylko, że nie postarano się o ciekawsze jej rozwinięcie w identyfikacji, gdyż zastosowana koncepcja niespecjalnie się wyróżnia na tle wielu innych spłaszczanych systemów. W moim odczuciu jest poprawna, ale też raczej obojętna w odbiorze. Szkoda tylko, że czasami niestety nieczytelna. Mimo wszystko silna pozycja marki na pewno przyczyni się do skutecznego wdrożenia jej w życie, a odbiorcy szybko do niej przywykną.
Źródła: Design Tagebuch, Brandemia, Brand New
